اثر پنتوکسی فیلین خوراکی بر بهبودی زخم های پا در بیماران دیابتی

سابقه و هدف: زخم پای دیابتی از عوارض دیابت است که در بسیاری از موارد منجر به آمپوتاسیون اندام تحتانی می شود. یکی از داروهایی که به صورت سیستمیک در بهبود زخم های مختلف مورد مطالعه است، پنتوکسی فیلین می باشد. در این مطالعه اثر آن در بهبود زخم های دیابتی بررسی شد. مواد و روش ها: در یک مطالعه بالینی تصادفی شده دو سو کور، بیماران با زخم دیابتی پا که به کلینیک دیابت بیمارستان فاطمیه شهرستان سمنان مراجعه کردند، بررسی شدند. در یک گروه، پنتوکسی فیلین خوراکی، 400 میلی گرم سه بار در روز، به مدت 3 ماه و در گروه شاهد دارونما تجویز گردید. میزان کاهش اندازه زخم و میزان بهبودی کامل آن به عنوان معیارهای برآورد بهبودی در نظر گرفته شد. یافته ها: از 110 بیمار مورد مطالعه، 30 بیمار به دلیل سرگیجه غیر قابل تحمل، خون ریزی رتین، نیاز به دبریدمان و عدم مراجعه، حذف شدند. در نهایت 80 بیمار در دو گروه 40 نفری مورد بررسی قرار گرفتند. درصد بهبودی زخم در پایان ماه اول و دوم در گروه پنتوکسی فیلین به طور قابل توجهی بیش تر بود. میزان بهبودی کامل زخم در گروه پنتوکسی فیلین بیش تر بود ولی از نظر آماری اختلاف معنی داری نداشت. به علاوه تهوع و سرگیجه در گروه پنتوکسی فیلین شیوع قابل توجهی داشت.  نتیجه گیری: پنتوکسی فیلین با کاهش اندازه زخم در بهبودی زخم پای دیابتی در بیماران بدون بیماری عروق محیطی مؤثر است. ولی به دلیل عوارض جانبی احتمالی، باید مصرف آن در بیماران دیابتی با تإمل صورت گیرد